เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลง ไหลลง ...

เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลง ไหลลง ไหลลง ไหลลง ทะเล
เบื่อความรักจากคนร้อยเล่ห์
เล่ห์ลวงลึกกว่าทะเล
สุดคาดคะเนสุดนับคณา

...เอาความทุกข์ยากฝากธาราใส
ให้มันไหลไป ไหลไป ไหลไป มิให้หวนมา
ช่วยกลบฝังความหลังของข้า
บทเรียนรักด้วยน้ำตา
แม่โขงเจ้าขาช่วยกลบช่วยกลืน

แม้ความเจ็บปวด เป็นเหมือนกรวดทราย
ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น
ถ้าความเจ็บช้ำ เป็นน้ำก็นองท่วมพื้น
รสชาติบาดแผลขมขื่น แม่โขงช่วยกลืนให้ไกลแสนไกล

เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ให้มันไหลลง ไหลลง ไหลลง ไหลลงลับไป
โอ้แม่โขงที่โค้งคดไกลเปรียบยังมิเท่าน้ำใจ
คดเคี้ยว เชี่ยวไหลกว่าลำโขงเอย

---